Do siedmiu razy sztuka, czyli podsumowanie tygodnia (03.09)
I minęły wakacje dla uczniów szkół podstawowych, wygaszanych gimnazjów oraz liceów. Od jutra czas brać się do pracy. Nie od parady nazywamy wrzesień poniedziałkiem roku… skorzystajmy więc z dobroci umykającej niedzieli i sprawdźmy, co się działo w tym tygodniu!
Lustereczko, powiedz przecie…
„Gry indie to…” – jeśli chcecie wiedzieć, co dalej, musicie zajrzeć do gry studia TwoMammoths, którą mieliśmy przyjemność recenzować na naszym portalu. Tytułowi przyjrzeli się zarówno Szogun, jak i Adrian Kozicz. Ten drugi postanowił zaśpiewać istny pean pochwalny na cześć tej rozgrywki, bo okazało się, że jest fanatykiem gier logicznych tak samo, jak stary anona ryb i bigosu. To oznaczało, że przed twórcami stanęło naprawdę duże wyzwanie… ale Adrian jest zadowolony.
Szogun w swojej wideorecenzji także był dość przychylny, chociaż jak sam twierdzi, „gry indie to…” – a co dalej? Wysłuchajcie, obejrzyjcie. Niełatwo jest zadowolić naszego redakcyjnego kolegę, niełatwo zrobić na nim wrażenie. Zobaczcie, jak wyglądało granie w Archaica: The Path of Light z jego perspektywy.
Naprawdę dziwne to życie
Podobała się wam pierwsza odsłona Life is Strange? Druga podobno jest takim hitem, że niektórzy moi znajomi zapomnieli o tym, że mają gości w domu. Zresztą, przygody Chloe są dużo ciekawsze niż jacyś tam żywi ludzie 😉 Nasza redakcyjna koleżanka Natalia postanowiła podzielić się z nami wrażeniami. Czym różni się gra od swojej poprzedniczki? Kiedy następna część rozdziału? Czy zmienił się ktoś w obsadzie dubbingu gry? Odpowiedź na te i wszystkie inne pytania w recenzji Life is Strange: Before the Storm!
Szybciej, graczu, szybciej!
Tymczasem Adrian Szczepański postanowił ponownie pokazać nam, dlaczego speedruny tak bardzo cieszą oko. Trzeba przyznać, że dopóki nie zaczęłam czytać na naszej stronie tekstów o szybkim przechodzeniu gier, myślałam, że podobne rushowanie zabija całą magię z gry. Okazało się jednak, że może to być nielicha sztuka – i taki artyzm właśnie Adrian przekazuje nam w swoim tekście o pięciu najbardziej efektownych speedrunach. Warto zobaczyć!
No i co z tymi umarlakami?
Łukasz postanowił przyjrzeć się bliżej Deadlight: Director’s Cut. Czy było warto? Z jego tekstu dowiemy się kilku ciekawych rzeczy: między innymi tego, że zombie wcale nie muszą nosić takiej nazwy, jak wiele refleksu trzeba do przejścia tej gry oraz, jak dobrze przechowuje się rozmemłany po całym Seattle pamiętnik. Łukasz opowiada nam też, czym ów tytuł różni się od swoich krewnych. Z całą pewnością warto się przyjrzeć jego recenzji – mnie przekonała!
Retromaniak na szlaku
Najpierw Legoland, a teraz Berlin – Retromaniak nie przestaje nas zadziwiać. Tym razem poszedł do bardzo magicznego miejsca (mógłby tam bez problemu pracować), mianowicie – do muzeum gier komputerowych. Znalazł tam nawet grę, która była tak zła, że została w większości zakopana na pustyni stanu Nowy Meksyk. Ta nostalgiczna, ale przyjemna wycieczka znalazła swoje miejsce w jego fantastycznej relacji – zapraszamy do czytania!
Gotowi na zmierzch bogów?
Rune: Ragnarok to kolejne podejście Human Head Studios. Dostajemy kontynuację dosyć starej gry, której akcja dzieje się w czasach Skandynawii starożytnej – toteż bez wątpienia znajdziemy tam dla siebie całe mnóstwo genialnych wątków rodem z mitologii germańskiej. Będzie to cudowny action-RPG, w którym spojrzymy w twarz bogom. A świat był młody tamtymi czasy…
Co z tą Dotą?
A tymczasem Filip rozjaśnia nam nieco, jak wygląda nowa meta w Docie (i dolewa nieco oliwy do ognia, pokazując nam nowe zawiłości rozgrywki). Choć sam twierdzi, że w dżungli zmieniło się niewiele, to na pozostałych liniach zaszły różne zmiany. Jak teraz grać w tę grę, jak żyć? Tego dowiecie się z jego najnowszego tekstu!
Polonistka, entuzjastka fantastyki, graczka RPG. W wolnym czasie, którego nie posiadam, pochłaniam dziesiątki książek, gier, filmów i seriali.
