Najlepsze mody do serii Gothic – część druga
To już ponad 21 lat. Seria Gothic jest jedną z niewielu, która przez tak długi czas zostaje na ustach graczy, szczególnie w naszym kraju. Dwie dekady to już naprawdę sporo, więc gra nie wygląda już najurodziwiej, a i może też odstraszać mechanikami. Spróbujmy to zmienić.
W drugiej części przeglądu najlepszych modyfikacji do pierwszego i drugiego Gothica opuścimy Khorinis czy Górniczą Dolinę na rzecz zupełnie nowych lokacji, historii i mechanik. Choć tytuł ma swoje lata, to cuda, jakie po dziś dzień tworzą oddani fani, robią niemałe zdziwienie. Oto parę z nich.
Kroniki Myrtany: Archolos
Nazwanie Kronik Myrtany modyfikacją jest wręcz krzywdzące (zresztą jako jedyny z gothicowych modów ma swoją witrynę na Steamie). Archolos to najprawdziwszy Gothic 2,5 – ogromny projekt z mnóstwem nowych pomysłów i profesjonalnych dubbingów… oraz świetnie napisanej, długiej fabuły, wielkiej ilości zawartości i niepowtarzalnego klimatu. Historia Marvina to wzruszająca, zaskakująca opowieść o rodzinie, a wspaniały soundtrack potęguje obcowanie w żyjącym świecie. Opisywanie Archolos może zająć dwa takie wpisy, więc po więcej powodów, dlaczego Kroniki Myrtany to must-have (nawet dla tych, którzy w Gothica II nigdy nie grali) i dlaczego stał się modem dekady, odsyłam do naszej obszernej recenzji.
Sentymentalny powrót do ukochanych klimatów – recenzja Kroniki Myrtany: Archolos
Dirty Swamp
Jeżeli ktoś odpaliłby mi Dirty Swamp i powiedział, że to nowe DLC do Gothica II – uwierzyłbym. Przede wszystkim, pod każdym względem czuć tutaj przełożenie idei dzieła Piranii na nową opowieść. Tak i tu zostajemy bezimiennym bohaterem, będziemy starać się o dołączenie do dwóch zwaśnionych obozów i z każdym dniem stawać się silniejszym. Jakość moda czuć w ilości zawartości (30 godzin gry!), w świetnych dialogach, z charyzmatycznym nowym Bezimiennym na czele, czy dobrym balansie (cztery poziomy trudności). Polacy też się przyłożyli, tworząc dubbing najwyższej półki. Warto!
Cienie Przeszłości
Można się zaskoczyć jakością tego niemieckiego modu. Wcielamy się w zwykłego Kopacza ze Starego Obozu na jakiś czas, może kilka lat, przed przybyciem Bezimiennego. Jak każdy ambitny członek obozu, jego celem będzie wspiąć się po szczeblach kariery. Krótko po pobudce dowiadujemy się jednak, że nasz bohater oblał test zaufania – naszym zadaniem będzie więc dowieść Diego, aby ten dał nam drugą szansę, i wreszcie stać się Cieniem.
Niezwykłym plusem modyfikacji jest przeniesienie mapy z „jedynki” do Gothica II. Odwiedzimy więc stare kąty, choć dla dobra fabuły sam świat został zmniejszony, a także odpowiednio zmodyfikowany: dowiemy się na przykład, dlaczego wieża w Starym Obozie została zawalona. Szczególnie zaskakują tu niespotykane dotąd skrypty – edytor postaci czy system budowania w ramach questów. Te ostatnie są zresztą niezwykle różnorodne: poprowadzimy śledztwo, zostaniemy drwalem czy zakradniemy się do zamku Magnatów. Cienie Przeszłości to przede wszystkim jednak powrót klimatu samego początku Gothica 1 – i tu o bogactwo trudno, a niebezpieczny Zewnętrzny Pierścień daje się we znaki na każdym rogu. Trzy zakończenia, 10 godzin rozgrywki czy profesjonalny polski dubbing – nie wiem, czego chcieć więcej; koniecznie sprawdźcie!
Sythera
Twórcy Sythery postanowili rozwinąć fabułę Gothica II, dlatego też znów wcielimy się w Beziego. Akcja rozgrywa się krótko po wypłynięciu z Khorinis, czyli przed finałem „dwójki”. Ale w tej historii statek nigdy nie dociera do celu, a rozbija się na tytułowej wyspie. Nasze zadanie? Odnaleźć zaginionych towarzyszy i ponownie wypłynąć na szerokie wody.
Przy Sytherze czuć rękę polskiej społeczności – na cmentarzu znajdziemy nagrobki zasłużonych graczy, możemy pomodlić się za polski dubbing (serio!), a jedną z ról dostał też popularny youtuber. Jest to mod przy tym bardzo nierówny. We znaki daje męczący backtracking czy niezbyt urodziwa mapa. Pochwalę za to niezłą fabułę czy świetny klimat ze zbliżającym się Złem w tle. Niestety mod daje ciała przy warstwie technicznej, a mało wnoszący dziennik i niedopracowane skrypty tworzą wybuchową mieszankę. Do tego Sythera to tylko prolog wielkiego projektu, który nie wiadomo, czy kiedykolwiek zadebiutuje. Niemniej jednak warto sprawdzić – dla postaci, questów i klimatu. Mod zajmie wam do 20 godzin i posiada całkiem niezły polski dubbing.
Bonus — Przeznaczenie i Saga Przeznaczenia, Global Mod
Na koniec mody niezwykle kontrowersyjne, jednak na tyle duże, że musiałem o nich wspomnieć. Przeznaczenie, kiedyś Global Mod, dodaje do Gothica II 400 (słownie: czterysta!) nowych zadań. To dwukrotność ilości questów podstawki z Nocą Kruka! Choć liczba imponuje, to niestety sporo z nich to zapchajdziury, wymagające ubicia jednego stworzenia czy przyniesienia czegoś. Nie jest to jednak największa wada modyfikacji.
Problemem jest tu niekompetencja twórców. Dialogi, fabuła, skrypty, wygląd nowej lokacji, balans, backtracking, nierówny poziom wszystkiego – na każdym progu widać wiele niedopracowań albo zupełną nieznajomość lore Gothica. Przez ilość zadań i ogrom powiązań, gracz zostaje zalany masą informacji, a podczas ich wykonywania możemy popsuć nawet główną linię fabularną.
Wracając do kronikarskiego opisu – imponuje to, że każdy NPC ma swoje imię oraz najczęściej wiąże nas z jakimś zadaniem. Twórcy dodali też sporo miejscówek, w tym odtworzyli całą Górniczą Dolinę z „jedynki” (ponownie zwiedzimy np. kopalnie). Poza tym, mamy tu sporo nowych frakcji z własnymi fabułami i questami, czy rozwinięcie historii z „dwójki”. A więc: czy warto sprawdzić? Ze względu na ilość potrzebnych godzin, by poznać te wszystkie średnio zrobione nowości – z ciekawości jak najbardziej, bo trzeba twórcom oddać, że tak dużego moda rozwijającego podstawkę nie ma.
Powyższy opis to wyłącznie pierwsza część z całej sagi składającej się z 5 modyfikacji. Każda kolejna również zaskakuje wielkością.
Bonus — Mroczne Tajemnice
Mroczne Tajemnice to chyba najpopularniejszy mod do Gothica 1. Dodaje nowe obozy i rozszerza fabułę podstawki. Warto na starcie zaznaczyć, że modyfikacja powstała w zamierzchłym 2007 roku przez mały zespół. I choć wtedy MT dawały radę, to dziś, po magii nowszych modów i Kronik Myrtany, wyglądają biednie. Dubbing polski jest, lecz jakościowo odstraszający, historie mocno odbiegają od głównej fabuły (ponownie – mnóstwo tu głupstw), dialogi straszą; na domiar wszystkiego dostajemy sporo niedopracowań. Poziom trudności to też kontrowersyjna sprawa i nie pomaga tu wybór stopnia trudności. Jest to więc relikt dawnych czasów i projekt kilku zapaleńców; jednak, pomimo popularności, obecnie nie warto go sprawdzać – a przynajmniej bez tony modów poprawiających rozgrywkę.
Swoje trzy grosze na temat tego legendarnego moda zechciał dodać również kolega z redakcji. Jego słowa są o wiele pozytywniejsze niż te moje:
Frodo: Mroczne Tajemnice od pierwszej minuty gry ingerują w fabułę oryginału, ale im dalej główny wątek brnie, tym tego wpływu jest coraz mniej. Niemniej w pewnych momentach fabuła rośnie do niebagatelnych rozmiarów i narusza wszystko, co znaliśmy z oryginalnego Gothica. Czy to dobrze? Uważam, że mod był bardzo ambitny i zmienił aż za dużo. Uwielbiam wątek Obozu Przemytników, Obozu Łowców Orków, a także tajemniczą arenę. Obóz Strażników Kopalni i Fanatyków traktuję neutralnie. Najwięcej zastrzeżeń mam do wątku Pradawnych – który początkowo budzi ciekawość, wprowadza innowację, ale z biegiem kolejnych misji ma się go dość, ponieważ urasta do absurdalnego ekstremum – który ostatecznie nie pasuje do uniwersum gry. Intrygę tę określam jako najsłabszy element moda. Samo rozwinięcie znanej historii z pierwszego Gothica uważam za fenomenalny zabieg, zmuszający starych weteranów gry do ponownego przemierzania każdego skrawka Kolonii w celu ruszenia wątku naprzód i zrealizowania niby tych samych misji.
Poziom trudności zdecydowanie skoczył do góry, co jest miłym gestem w kierunku fanów gry, choć sprytni gracze szybko odkryją, że obstawianie walk na arenie połączone z opcją autozapisu sprawia, że bardzo szybko stajemy się bogaci. Samo dodanie nowych umiejętności, broni, zbroi czy przeciwników wypada równie dobrze.
Pod względem graficznym mod w zasadzie nie zmienił wiele, natomiast pod względem dźwiękowym już tak. Napisano mnóstwo linii dialogowych, które wpisują się w klimat Gothica, choć sam głos lektora w wersji polskiej nie brzmiał profesjonalnie. Szkoda, że w tej kwestii nie postarano się bardziej. Niemniej teksty z Gothic. Mroczne Tajemnicze do dziś znajdują się w moim kanonie growych powiedzonek. W końcu „dobry ork to martwy ork, a piwo musi być zawsze schłodzone”. Równie fenomenalnie wspominam pieśń Shergara, która rozbrzmiewa w karczmie Siekacza, a do której nawiązanie znajduje się w najlepszym modzie w historii gier wideo, czyli Kronik Myrtany: Archolos.
Zastrzeżeń do samego wykonania moda mam wiele, bo zadania potrafiły psuć się na potęgę. Niestety stosowanie „b marvin b” stawało się nagminne, aby wejść w postać niezależną i spróbować przywrócić skrypt lub linię dialogową. Najwięcej problemów robiło zadanie z Obozu Przemytników, w którym należało dostać się do Obozu Bandytów. Zadziałanie w tym miejscu skryptu graniczyło z cudem i bez włączonej nieśmiertelności ciężko było zaliczyć ten quest w tradycyjny sposób, bowiem Bandyci ciągle rzucali się na nas z bronią, szczególnie Kosa.
Mimo tych kilku wad uważam, że Mroczne Tajemnice to najlepszy mod, jaki powstał do pierwszego Gothica.
Fanowskich projektów społeczności Gothica jest o wiele więcej. Dlatego też to nie ostatnie zestawienie najlepszych modów do tej legendarnej serii. A jakie modyfikacje wy szczególnie polecacie? Dajcie znać w sekcji komentarzy lub na naszej grupie fejsbukowej.
Humanista, pasjonat historii i języków obcych (przede wszystkim angielskiego) oraz j. polskiego. „Pececiarz” od urodzenia, choć posiada obydwie kieszonsolki Sony. Spokojny człowiek, który lubi pisać to, co czytacie :P.
